Διονυσία Παπαχρυσάνθου
| Διονυσία Παπαχρυσάνθου | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1919 Πάτρα |
| Θάνατος | 2003 Παρίσι |
| Κατοικία | Παρίσι |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[1] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συγγραφέας ιστορικός καθηγήτρια πανεπιστημίου |
Η Διονυσία Παπαχρυσανθου (1919-2003) ήταν Ελληνίδα Βυζαντινολόγος.
Βίος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Διονυσία Παπαχρυσάνθου γεννήθηκε το 1919 στην Πάτρα. Το 1931 εγκαταστάθηκε με την οικογενειά της στην Αθήνα. Φοίτησε το 1937 στην Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών. Το 1957 εγκαθίσταται στο Παρίσι και από το 1960 έγινε μέλος του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικής Έρευνας της Γαλλίας (C.N.R.S).Κύριοπεδίο της έρευνάς της ήταν το Άγιο Όρος κατά τη Βυζαντινή εποχή. Εντάχθηκε στην ομάδα μελέτης και έκδοσης των αρχείων του Άθω , υπό την εποπτεία του Πωλ Λεμέρλ.[2] Συνεργάστηκε στην έκδοση του αρχείου της Λαύρας (Actes des Lavra,τέσσερις τόμοι,1970-1977-1979-1982),όπου για πρώτη φορά εκδίδονταικαι σχολιάζονται διεξοδικά στο σύνολό τους τα μεσαιωνικά αρχεία της μεγαλύτερης αγιορεότικης μονής. Συνεργάστηκε στην έκδοση του αρχείου των Ιβήρων (τέσσερις τόμοι, 1985-1990-1994-1995)Εξέδωσε τα έγγραφα του Πρωτάτου (1975) και έλαβε το βραβείο της Γαλλικής Ακαδημίας και το αρχείο της Μονής Ξενοφώντος (1986) και βράβευτηκε από την Ακαδημία Αθηνών[3]. Πέθανε στις 2 Αυγούστου 2003 στο Παρίσι.[2]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2020.
- ↑ 2,0 2,1 Μαρία Νυσταζοπούλου-Πελεκίδου, «Διονυσία-Ουρανία Παπαχρυσάνθου (1919-2003)», Βυζαντινά, τομ. 24 (2004),σελ.557
- ↑ Μαρία Νυσταζοπούλου-Πελεκίδου, «Διονυσία-Ουρανία Παπαχρυσάνθου (1919-2003)», Βυζαντινά, τομ. 24 (2004),σελ.558
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Μαρία Νυσταζοπούλου-Πελεκίδου, «Διονυσία-Ουρανία Παπαχρυσάνθου (1919-2003)», Βυζαντινά, τομ. 24 (2004),σελ. 557-559